INTERVIEW~ Sandra uit “De Noodcentrale”

Noodcentrale 112
Ons personeel
“Ik denk dat ik meer stress had voor het examen dan voor de bevalling van mijn eerste kind.”
Sandra

Waarom ben jij als operator begonnen?

Ik was op zoek naar een andere job en operator bij het Hulpcentrum 112/100 (HC112/100) sprak me wel aan. Ik wilde altijd wel al iets in de medische sector doen. Mensen helpen is gewoon een job die heel veel voldoening geeft. Bij de Noodcentrale werken is ook heel variërend. We zeggen hier wel eens dat je nooit mag zeggen: “nu heb ik alles gehoord”. Gegarandeerd is je volgende oproep weer iets helemaal anders. Dat maakt de job echt interessant. Elke dag is weer anders.

Hoe ga je om met de moeilijke oproepen?

Als operator is het belangrijk dat je de zaken los kan laten. Je kan je niet elk noodgeval even hard aantrekken, want dat houd je niet vol. Je moet een zakelijke afstand houden om jezelf te beschermen en een professionaliteit tegenover de beller te bewaren. Natuurlijk gebeurt het wel al eens dat je toch met een bepaalde oproep in je hoofd blijft zitten. Dan durf ik wel al eens naar de hulpdiensten bellen om te vragen hoe het nu met een bepaalde patiënt is afgelopen, omdat ik nieuwsgierig ben of we die persoon nu hebben kunnen helpen.

Was de opleiding moeilijk?

Het examen, waarin je de oproepen voor een rampenfase moet behandelen, vond ik het moeilijkste aan de opleiding. Ik had toen ook ongelooflijk veel stress. Ik wilde er heel graag door zijn, want ik wilde als operator kunnen beginnen. Ik denk dat ik meer stress had voor dat examen dan voor de bevalling van mijn eerste kind. Je moet op alles tegelijk letten en bent helemaal alleen. Al de procedures moeten gekend zijn en ondertussen zitten vijf personen op je vingers te kijken.
In het echt is dat toch iets minder stresserend, omdat je dan samen met je collega’s kan overleggen. Wanneer je met een paar hoofden bij elkaar zit ben je zekerder dat je niets vergeten bent.

Die samenwerking is heel vaak belangrijk. Teamwork is echt noodzakelijk voor deze job. Wie denkt dat het hier “ieder voor zich” achter zijn eigen telefoontje is, heeft het goed mis. Heel vaak gebeurt het dat terwijl jij met iemand aan de lijn bent, je collega alvast de hulpdiensten aan het uitsturen is. Dat samenwerken is ook echt nodig. We moeten kunnen vertrouwen op elkaar, want er kunnen mensenlevens vanaf hangen. Daarom doen we ook elk jaar een teambuilding om ervoor te zorgen dat de sfeer binnen de ploeg optimaal is.

[…Sandra springt recht om een -voor ons onhoorbaar- belsignaal op te nemen…]

Een noodgeval?

Ja sorry, dat is een beetje beroepsmisvorming. De telefoon ging iets te lang over naar mijn zin. Ik kan het geluid van die telefoon ook echt niet aanhoren. Die moet opgenomen worden, want aan de andere kant van de lijn heeft iemand hulp nodig. Natuurlijk, niet alle oproepen zijn even dringend. Je hebt wel eens grappenmakers die bellen voor een taxi of om een pizza te bestellen en dat is erg vervelend. Toch behandel ik alle oproepen met evenveel ernst. Uiteindelijk hebben we enkel onze oren om op af te gaan. Je weet vaak niet zeker of het gaat om een niet-dringende oproep of de persoon in kwestie een psychologisch probleem heeft en echt hulp nodig heeft. Eigenlijk is het niet aan ons om daarover een oordeel te vellen. Wanneer iemand ons om hulp vraagt, dan sturen wij die. Liever twee niet dringende ziekenwagens uitsturen, dan één niet uitsturen die wel dringend was.

Wat vind jij van het programma “De Noodcentrale”?

Ik kijk met een bang hart uit naar de afleveringen. Enerzijds vind ik het een heel leuk en grappig programma, maar anderzijds ben ik wel bang voor de reacties. Ik was ook echt geschrokken van de oproepen van de 101-centrales. Die zijn toch nog heel anders dan bij ons. Zij krijgen nog meer te maken met valse oproepen en agressiegevallen. Ik weet niet of ik in al die situaties zo rustig zou kunnen blijven als die calltakers. Ach, waarschijnlijk zijn zij ook wel geschrokken van de oproepen die wij krijgen. Misschien zorgt het programma wel voor nog meer onderling begrip tussen de noodcentrales. Dat zou een mooie zaak zijn.

De tip van Sandra

De beste tip die ik kan meegeven aan iemand die de hulpdiensten belt, is om rustig te blijven. Wanneer iemand ons in paniek opbelt, verstaan wij hen vaak niet. Bovendien maak je op die manier ook een eventueel slachtoffer ongeruster. Natuurlijk is het niet altijd eenvoudig om rustig te blijven bij een noodgeval maar het is toch het proberen waard.

Sandra werkt al zes jaar bij het HC112/100 van Antwerpen en is een van de operatoren die in het televisieprogramma “De Noodcentrale” te volgen is, vanaf 1 maart gedurende 7 weken elke dinsdag om 20u35 op Eén. Zeker kijken!

Volg onze operatoren en calltakers via facebook: Operators of the Belgian Emergency Numbers